aba

Dil: Türkçe

• [isim, halk ağzında]   abla
  • Abam gelin olduğu vakit, tel taktığı vakit ben de tel takacağım.
• [isim, halk ağzında]   anne
  • Halloğlu abası ile övünür, Abıka’nın oğlu da babası ile övünürmüş. Birinin abası, diğerinin babası ünlüymüş.