abanmak

Dil: Türkçe

• [-e, argo, argo, spor, spor]   Eğilerek bir şeyin, bir kimsenin üzerine kapanmak
  • Efendi, sen de ne üstüme abanıyorsun?
• [-e, argo, argo, spor, spor]   Bir yere veya bir kimseye yaslanmak, dayanmak
  • Baba, 'ya Allah' nidası ile yerinden zorla, oğluna abanarak kalktı.
• [-e, argo, argo, spor, spor]   Birine yük olarak onun sırtından geçinmeye çalışmak
  • İki herif zavallıya abanıyorlar.
• [-e, argo, argo, spor, spor]   Bir şeyin veya bir kimsenin üzerine çöküp çullanmak
  • Bir çalım atarak, onu ters tarafa yatırarak olanca hızıyla topa abandı ve bir gol daha attı.
• [-e, argo, argo, spor, spor]   Boksta karşılaşma sırasında rakibine yaslanmak
• [-e, argo, argo, spor, spor]   Futbolda topa olanca gücüyle vurmak