abla

Dil: Türkçe

• [isim, argo, teklifsiz konuşmada]   Bir kimsenin kendisinden büyük olan kız kardeşi; aba, bacı
  • Bir Türk on dört yaşına girdi mi annesinden, ablasından, kız kardeşinden ve nihayet teyzesinden ve halasından başka bir kadının yüzünü göremez.
• [isim, argo, teklifsiz konuşmada]   Büyük kız kardeş gibi saygı ve sevgi gösterilen kız veya kadın
  • Hatırda kalan şey değişmez zamanla / Ne vefalı komşumuzdun sen Fahriye abla
• [isim, argo, teklifsiz konuşmada]   Genelev veya randevuevi işletmecisi kadın; çaça, mama (II)
  • Bir akşam gel benimle, gidelim bir sarhoşluk edelim, ablaları şöyle bir dolaşalım.
• [isim, argo, teklifsiz konuşmada]   Erkeklerin kız veya kadınlara seslenirken söyledikleri söz
  • Abla be, ne şanslı kadınsın, haftada iki kere çiçek geliyor. Ama helal olsun sana, adama kan kusturuyorsun be abla, demişti Serkan.