acı

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, mecaz, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Bazı maddelerin dilde bıraktığı yakıcı duyu, tatlı karşıtı
  • Acıyı sever.
• [isim, sıfat, mecaz, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Tadı bu nitelikte olan; biberli
  • Acı kahvesini yudumluyordu.
• [isim, sıfat, mecaz, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Bir dış etkenin vücudun herhangi bir yerinde meydana getirdiği ezilme, yırtılma, sıkıştırılma vb. sebeplerle meydana gelen rahatsızlık hissi
  • Omuzlarına kadar vücudun derisini haşlayan bayıltıcı yanma acısı ve dehşeti çok sürmedi.
• [isim, sıfat, mecaz, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Ölüm, yangın, deprem vb. olayların yarattığı üzüntü; yara
  • İnsan, ölümün acısını en çok günün iki uzak saatinde hissetmektedir.
• [isim, sıfat, mecaz, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Çarpıcı, göz alıcı (renk)
  • Acı poyraz kuvvetle esiyordu.
• [isim, sıfat, mecaz, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Keskin, şiddetli olan
  • Yirmi yaşına girdiğim bugün feci hakikati duymak ne acı!
• [isim, sıfat, mecaz, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Kırıcı, üzücü, incitici, dokunaklı, kötü olan