açık

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Açılmış, kapalı olmayan, kapalı karşıtı
  • Açık pencereden, pastırma yazının mavi ışıkları girmekte.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Engelsiz, serbest olan
  • Açık yol.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Örtüsüz, çıplak olan
  • Yolcuların hepsi indikten sonra Mehmet Akif göründü, beni açık başıyla selamladı.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   İçinde veya üstünde hiçbir şey bulunmayan
  • Kâğıtta açık yer kalmadı.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Görevlisi olmayan, boş (iş, görev)
  • Açık adımlarla.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Aralığı çok
  • Bazı dükkânları açık olan caddeden sola saptılar.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Çalışır durumda olan
  • Açık, dobra sualleriyle karşısındakinin en azından keyfini kaçırır.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Kolay anlaşılır; vazıh
  • Her çeşit kafa ve gönül fırtınalarına açık bir adamdı o.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Gizliliği olmayan, olduğu gibi görünen
  • Açık sarı saçlı, zayıf bir kadın keman çalıyordu.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Her türlü düşünceyi hoşgörüyle karşılayabilen, etkisinde kalabilen
  • Kurnaz olan bazı sergiciler gençler için açık filmler göstermek suretiyle fazla müşteri toplama gayreti içine girerlerdi.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Rengi koyu olmayan, koyu karşıtı
  • İnsan, mağlubiyetini bu kadar açık kabul eder mi?
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Sevişme sahnelerini bütün çıplaklığıyla anlatan (kitap, resim, film vb.)
  • Bütçe açığı.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Belirgin bir biçimde
  • Ülkenin doktor açığı.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Bir gereksinimin karşılanamaması durumu
  • Tren yolu nehrin açığından geçer.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Belli bir yerin biraz uzağı
  • Limanda bilinen gemiler, oysa açıklardadır.
• [sıfat, zarf, isim, isim, isim]   Denizin kıyıdan uzakça olan yeri