adsız

Dil: Türkçe

• [sıfat, isim, tarih]   Adı olmayan; isimsiz
  • Babası silik, adsız bir berberken çocuk bütün akranlarını çekerek dükkânını canlandırdı.
• [sıfat, isim, tarih]   Tanınmayan, bilinmeyen; isimsiz
• [sıfat, isim, tarih]   Türklerde, ailesinden ayrıldığı için artık onun adını taşımak, onun adıyla anılmak hakkını yitirmiş olan, bir yararlık gösterdiğinde ancak ad kazanabilen delikanlı; isimsiz