aile

Dil: Arapça ʿaʾile

• [isim, toplum bilimi]   Evlilik ve kan bağına dayanan, karı, koca, çocuklar, kardeşler arasındaki ilişkilerin oluşturduğu toplum içindeki en küçük birlik; ev, familya
  • Birbirlerine nasıl tutkun, yangın bir aile olduklarını sayıp döktü.
• [isim, toplum bilimi]   Aynı soydan gelen veya aralarında akrabalık ilişkileri bulunan kimselerin tümü
  • Kendilerinin hangi asil aileye mensup olduklarını bilmiyorum.
• [isim, toplum bilimi]   Birlikte oturan hısım ve yakınların tümü; ev
  • Beş dakika sonra bütün aile Macit'in heybesinin etrafını almış, o da her bi¬rine bir şey uzatıyordu.
• [isim, toplum bilimi]   Eşlerden kadın için kullanılan bir söz
  • Yalnız dostlarını ve değerli fikir adamlarını değil; kendini, ailesini ve çocuklarını bile bir an düşünmedi.
• [isim, toplum bilimi]   Aynı gaye üzerinde anlaşan ve birlikte çalışan kimselerin bütünü
• [isim, toplum bilimi]   Temel niteliği bir olan dil, hayvan veya bitki topluluğu; familya