âlem

Dil: Arapça ʿālem

• [isim, gök bilimi, zamir, mecaz]   evren
  • İnsan âlemde, hayal ettiği müddetçe yaşar.
• [isim, gök bilimi, zamir, mecaz]   dünya
  • Geçen kışın tiyatro, cambazhane âlemlerini uzun uzun tasvir ediyordu.
• [isim, gök bilimi, zamir, mecaz]   Aynı konu ile ilgili kimseler
  • Hayvanlar âlemi.
• [isim, gök bilimi, zamir, mecaz]   Bu kimselerin uğraşlarının bütünü
  • Bıyıklı ne âlemlerde? Gene o iki küçük beyle haremde piyano odasında.
• [isim, gök bilimi, zamir, mecaz]   Belli bir gruptaki canlıların bütünü
  • Bu yaptığından dolayı âleme rezil oldun.
• [isim, gök bilimi, zamir, mecaz]   Durum ve şart
  • Fakat onun Türk ve Müslüman dostları hep alafranga ve zengin bir âlemde yaşarlardı.
• [isim, gök bilimi, zamir, mecaz]   Herkes, başkaları
  • O gün evde iki gün önceki araba âlemlerini düşünüyordu.
• [isim, gök bilimi, zamir, mecaz]   ortam
• [isim, gök bilimi, zamir, mecaz]   Kendine özgü birçok niteliği bulunan şey
• [isim, gök bilimi, zamir, mecaz]   Farklı davranış içinde bulunan kimse
• [isim, gök bilimi, zamir, mecaz]   eğlence