alt

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, sıfat]   Bir şeyin yere bakan yanı; zir, üst karşıtı
  • Pantolonlarımızı şiltelerimizin altına seriyoruz, onlar bütün hafta orada ütüleniyor.
• [isim, sıfat, sıfat]   Bir nesnenin tabanı
  • Ayağındaki altları nalçalı koca bahçıvan kunduraları ile ona yetişmesi imkânsızdı.
• [isim, sıfat, sıfat]   Oturulurken uyluk kemiklerinin yere gelen bölümü
  • Altına sandalye çekmek.
• [isim, sıfat, sıfat]   Bir şeyin yere yakın bölümü
  • Alt sınıf. Alt cins. Alt takım.
• [isim, sıfat, sıfat]   Birine göre daha aşağı mevkide olan kimse; madun
  • Yeleğinin alt düğmesi iliklenmemiş.
• [isim, sıfat, sıfat]   Sınıflamalarda ikinci derecede olan; ast
• [isim, sıfat, sıfat]   Birkaç şeyden aşağıda olan