aptalca

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   Aptala yakışan, aptaldan beklenen
  • Bir güzel ağızdan aptalca sözler işitmek, bir düğünde gülüp söylemek, çalıp oynamak yerine matem etmek kadar ruhu sıkar.
• [sıfat, zarf]   (apta'lca) Aptala yaraşır nitelikte, aptal gibi; aptalcasına, aptal aptal, budalaca, budalacasına
  • Şakir Bey, aptalca bulduğu bu fikre karşı istihzasını gizlemeyerek sert sert güldü.