arka

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, mecaz]   Bir şeyin temel tutulan yüzünün tam ters yanı; ense, ön karşıtı
  • Evin arkasında dekorlar boyarlardı.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, mecaz]   Bir şeyin sırt durumunda olan yüzeyi
  • Genç kadının arkası dönük olduğu için yüzünü görememektedir.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, mecaz]   Geri kalan bölüm
  • Hikâyenin arkası daha acıklı, kocası da ağırca yaralanmış.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, mecaz]   Bir şeyin sonra gelen bölümü; art, geri (I), peş
  • Adımlarımı açtığımı, neden sonra arkamdan gelen ıslık sesine dönünce anladım.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, mecaz]   Otururken sırtın dayandığı yer
  • Otomobile bindiğimiz zaman başını arkaya yaslamış, gözlerini yummuştu.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, mecaz]   İnsanın vücudu, bedeni
  • Arkasında beli kemerli, dar, şık bir pardösü vardı.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, mecaz]   Ön kabul edilen yere göre geride bulunan
  • Babamla Bandırma'ya giderken arka koltukta oturduğum, arka camdan geride kalan yolları, ağaçları, insanları seyrettiğim anları düşünüyordum.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, mecaz]   Kayıran, destekleyen
  • Memur olmak için büyük bir arka gerek.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, mecaz]   Geçmiş, geride kalmış zaman
  • Bütün gözler arkaya, maziye çevrilmişti.