artçı

Dil: Türkçe

• [isim, askerlik, sıfat]   Geçmiş bir sanat veya edebiyat çığırını sürdüren sanatçı veya hareket
  • Bu arada onların, kendi dönemleriyle artçısı oldukları dönemlerin edebiyatındaki yüceliğe kendiliğinden tutkuları, yaşayan edebiyattan hoşnutsuzluğa ister istemez yol açar.
• [isim, askerlik, sıfat]   Yürüyüş durumunda bulunan bir askerî birliğin güvenliğini sağlamak için arkadan gelmek üzere bırakılan kıta; dümdar, öncü karşıtı
  • Buna rağmen ordusunun artçısı olan süvariler durmaksızın ateş etmek zorundaydı.
• [isim, askerlik, sıfat]   Arkadan gelen, sonra olan, öncü karşıtı
  • Panayır zamanından bu yana saat yelkovanlarının artçısı binlerce günle gece geçirmemizin sonucu olarak uygarlıkta akıl almaz ilerlemeler kaydetmiştik.