ayakçı

Dil: Türkçe

• [isim, eskimiş]   Getirgötür işlerinde kullanılan kimse
  • Çocuktum, ayakçıydım; büyüdüm, bıyıklarım çıktı, gözlerim açıldı, ayıptır söylemesi ben hâlâ ayakçıydım.
• [isim, eskimiş]   Bir iş süresince tutulan hizmetçi
  • Bütün ayakçılar, başta parkın kiracısı, kaymakam beyin masasına pervane.
• [isim, eskimiş]   Gezerek satıcılık yapan kimse
• [isim, eskimiş]   Otobüs terminallerinde yolcuyu kendi şirketinden bilet almaya yönlendiren kimse
• [isim, eskimiş]   Mevlevilikte dergâha yeni gelen ve genellikle mutfakta getirgötür işlerine bakan kimse