aydınlık

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Bir yeri aydınlatan güç, ışık; gün ışığı
  • Azar azar büyüyen aydınlığa doğru var gücümle koşuyordum.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Bir yapının ortasına gelen oda ve öbür bölümlerin ışık alması için damın ortasından zemine kadar açılan boşluk
  • Aydınlık bir oda.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Işık alan
  • En bilmediği çapraşık bir işi beş, on cümle ile anlatınız, onu sizden daha aydınlık bir görüşle kavrardı.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Kolay anlaşılacak derecede açık olan; vazıh
  • Aydınlık bir yüz.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Kötülükten uzak, temiz, saf olan