aza

Dil: Arapça aʿżā

• [isim]   üye
  • Komşu gencine yüz vermemiş, çocuklu bir mahkeme azasıyla evlenmişti.
• [isim]   organ
  • Bu vücut, bütün azası kırılmış, birbiri üstüne yığılmış bir külçe hâlinde.