baba bucağı

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz]   baba ocağı
  • On on beş sene bir efendinin kapısına, kendi baba bucağı imişçesine bağlılık gösteren bir insan, artık bu kapı tarafından terk edilmez, ihmal edilmez bir Allah emaneti hâline geliyordu.