baba ocağı

Dil: Türkçe

• [isim]   Babadan, dededen kalma mülk veya bir kimsenin içinde doğup büyüdüğü, yaşadığı ev, toprak, yurt; babaevi, baba bucağı, baba yurdu
  • On yıl var ayrıyım Kına Dağı'ndan / Baba ocağından, yâr kucağından