babaç

Dil: Türkçe

• [isim, halk ağzında, sıfat]   Erkek kümes hayvanlarının en iri ve yaşlı olanı
  • Bir yıllanmış ağaca anaç derler, babaç demezler.
• [isim, halk ağzında, sıfat]   İri yarı ve gösterişli (kimse)
  • Pazar günleri tek başına yedi okka şarap içebilen babaç sarhoşlar burasını dolduruyor; gece yarılarına, sabahlara kadar gayda sesleriyle, hora gürültüleriyle bizi uyutmuyorlardı.