bando

Dil: İtalyanca bando

• [isim, müzik, mecaz]   Türlü üflemeli ve vurmalı çalgılardan oluşan ve genellikle geçit törenlerinde yer alan mızıkacılar topluluğu veya takımı; mızıka
  • Tepebaşı bahçesindeki bando da Tuna Dalgası'nı çalıyordu.
• [isim, müzik, mecaz]   takım
  • Hırsızlar bandosuna kumanda eden Ciyanni, asıl hırsız değilmiş.