başı dik

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Onurlu, gururlu (kimse); başı dimdik
  • Hak bildiği yolda yalnız da olsa başı dik, tökezlemeden, hiç mi hiç ödün vermeden, sözünü esirgemeden bilim adamı onurunu ve tutarlılığını koruyarak diklenir.
• [sıfat, mecaz]   Cesur, yürekli (kimse)