başı dumanlı

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Doruğunu sis bürümüş (dağ)
  • Başı dumanlı Çadır Dağ geride kalmıştı.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   sarhoş
  • Böyle başı dumanlı iken prensese gitmeyi doğru bulmuyordu ama Çamlı Koru’da ona rastlamayı çok istiyordu.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   efkârlı