başı kabak

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf, mecaz]   Saçı dökülmüş veya dibinden kesilmiş (kimse)
  • Soldan dört ayak üzerinde, yalın ayak, başı kabak bir adam görülür.
• [sıfat, zarf, mecaz]   Başını örtmeden
  • Kurt Hoca başı kabak, yalın ayak, kolları sıvalı, evinin yüksek taraçasında kalaylı ibriğiyle abdestini tazeliyordu.
• [sıfat, zarf, mecaz]   Yoksun olan