basık

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Basılmış, yassılaşmış
  • Ökçesi basık pabucunun içinde kara ve çatlak topuklu ayakları ellerinden ziyade ortadadır.
• [sıfat, mecaz]   Çok yüksek olmayan
  • Arka sokağa bakan, dar, basık tavanlı, ışıksız bir yerdi.
• [sıfat, mecaz]   kısık
  • Onun sesi de aynı şekilde basıktı.
• [sıfat, mecaz]   Sıkıntı verici, kasvetli olan