başka

Dil: Türkçe

• [sıfat, isim, edat]   Diğer şeylere benzemeyen; özge
  • Başka bir şeyi daha aklıma iyice sokuyordum.
• [sıfat, isim, edat]   Nitelik yönünden alışılmışın dışında bir üstünlüğü olma
  • Başkadır çünkü bu akşam bütün akşamlardan / Güneşin vehmi saraylar yaratır camlardan
• [sıfat, isim, edat]   Üzerinde durulanların dışında kalan; diğer, vesair
  • Bana açık açık söyle, babacığım, ben bu mesleği yapmak istemiyorum, de, ben de sana başka bir iş ayarlayayım!
• [sıfat, isim, edat]   Belirtme yoluyla başkalık ilişkisi kuran ve -den başka biçiminde kullanılan bir söz; gayrı, gayri, maada
  • Birinden yardım istemekten başka çıkar yol yoktu ve ben yardım isteyeceğime ölmeyi yeğlerdim.