başkaldırı
Dil: Türkçe
-
[isim]
Herhangi bir amaçla kurulu düzene veya devlet güçlerine karşı gelme; başkaldırma, kalkışma, isyan, kıyam
- Yemişçi, bir başkaldırı sandığı bu doygunluğa tahammül etmedi, edemedi; çavuşbaşıyı göndererek kendinden önce sadrazamlık yapan Cağaloğlu’nu zorla getirtti, bir köşeye oturttu.
-
[isim]
Bir düzene veya emre boyun eğmeme, uymama, itaat etmeme
- Bu ezilmişliğin daha kötü bir başkaldırıyla sonuçlanmasından çekiniyorum Gül.