bastıbacak

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Bacakları kısa veya çarpık (kimse)
  • Süvari taburunun en önünde bir topal, biri yampiri iki bastıbacak ihtiyar da darbuka çalarak yürüyorlar.
• [sıfat, mecaz]   Yaramaz, haylaz (çocuk)
  • Ülen, haddini bilmez bastıbacak, emir vermek sana mı kaldı?