bedduasız

Dil: Türkçe

• [sıfat]   İçinde beddua barındırmayan
  • Bu yürek, şimdi ana vatanda, fabrikayla evi arasında hilesiz yürüyen ayaklar, çoluk çocuğuna az ama bedduasız paralar kazanan elleriyle karışmıştı.
• [sıfat]   Beddua almadan elde edilen