beyhude

Dil: Farsça bīhūde

• [sıfat, zarf]   yararsız
  • Onun için ben para istedikçe zinhar, beyhude muhaberelerle beni ve kendini yormayasın.
• [sıfat, zarf]   boşuna
  • O kırkyıllık davada beyhude akıntıya kürek çekmişiz.