beyzade

Dil: Türkçe bey + Farsça zāde

• [isim, mecaz]   Beyin oğlu
  • Ben beyzade, kişizade / Her türlü dertten topyekûn azade
• [isim, mecaz]   Soylu kimse
  • Eşsiz bir beyzadeydi, zamanımızda artık benzeri çıkmıyor.
• [isim, mecaz]   Özenli bir biçimde büyütülmüş, nazlı kimse