biçimsiz

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, fizik, zarf]   Kendine özgü bir biçimi olmayan, biçimi bozuk; şekilsiz
  • Ancak ansızın kız karşısına çıkınca sözüne bir biçimsiz yerinden başlamış oldu.
• [sıfat, mecaz, fizik, zarf]   Kötü, hoş olmayan; yakışıksız
  • Küpeşteden bırakılan bir kalas gibi biçimsiz düştü.
• [sıfat, mecaz, fizik, zarf]   Kendine özgü billurlaşmış bir biçimi olmayan (madde); amorf
• [sıfat, mecaz, fizik, zarf]   Kötü bir biçimde, şekli bozuk olarak