bıçkın

Dil: Türkçe

• [isim, argo, sıfat]   kabadayı
  • Ulan, onlar bey, sen bıçkın.
• [isim, argo, sıfat]   Korkusuz, gözü pek, yürekli, cesur
  • Kahve sahibi hem çok zengindi, hem çok bıçkın.