bihaber

Dil: Farsça bī + Arapça ḫaber

• [sıfat, zarf]   habersiz
  • Kimisi maişet derdine düşmüş / Rahattan bihaber
• [sıfat, zarf]   Habersiz bir biçimde
  • Zümrüt gözlü baharın geldiğinden bihaber / Sararmış yaprakların üstüne eğilmişler