bile

Dil: Türkçe

• [bağlaç, edat, eskimiş, zarf]   Cümlede kendinden önceki ögeyi belirli duruma getiren bir söz; dahi
  • Dayak yemedim, azar bile işitmedim.
• [bağlaç, edat, eskimiş, zarf]   "İle" anlamında kullanılan bir söz
  • Yarın olsun, hayır bile gelsin.
• [bağlaç, edat, eskimiş, zarf]   üstelik
  • Türkü çağırmak şöyle dursun, konuşamıyorduk bile.