bilgiç

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Bilgili olan (kimse)
  • Bazı bilgiç hekimler dillerinin makarasını çözerler, tıptan anlamayan hastalarına tıbbi ıstılahlar kullanarak dert anlatırlar.
• [sıfat, mecaz]   Bilgisiz olmasına rağmen bilgili görünmek isteyen, bilgili geçinen (kimse)