billur

Dil: Arapça billūr

• [isim, sıfat, sıfat]   Bazı cisimlerin bazı fiziksel etkiler altında aldıkları veya doğal olarak bulundukları geometrik biçim
  • Gece nemli geçerse suyunu yitiren tuz billurları yeniden su alır ve hacmi genişler.
• [isim, sıfat, sıfat]   Bir maddenin atom veya moleküllerinin art arda tekrarlanmasından ve belirli bir kurala göre sıralanmasından meydana gelen, simetrik olarak birleşmiş düz satıhlar biçimindeki katı madde; kristal
  • ... tavandaki avizenin billurlarında bir an sessiz sedasız çınladıktan sonra kaybolan o vapur ışıkları gibi bütün ömrünü ışığa, renge, şiire boğacaktı.
• [isim, sıfat, sıfat]   Bu maddeden yapılmış
  • Su sesi ve kanat şakırtısından / Billur bir avize Bursa'da zaman
• [isim, sıfat, sıfat]   Duru, temiz ve akıcı olan
  • Onu görmek, billur sesini dinlemek, elinden bir şey içmek.
• [isim, sıfat, sıfat]   Çok berrak ve pürüzsüz, parıltılı, ışıklı olan
  • Aslanın ağzından durmadan bu havuza billur sular akar.
• [isim, sıfat, sıfat]   koç yumurtası