bindirmek

Dil: Türkçe

• [-e, -i, -e, -e, -i]   Bir kimseyi bir şeyin üzerine çıkartmak, oturtmak veya içine yerleştirmek, binmesini sağlamak
  • Kadınlar çocuklarını bayram yerinde bir salıncağa, bir atlıkarıncaya bindirmişlerdi.
• [-e, -i, -e, -e, -i]   Taşıt, ön tarafından başka bir taşıta çarpmak veya bir yere vurmak
  • Kutay Yabgu onun frene basmasına aldırmadan tam gaz üzerine geldi ve Hakan’ın aracına arkadan bindirdi.
• [-e, -i, -e, -e, -i]   Üzerine koymak
  • Sahipsiz iyice ... Vergi üstüne vergi bindirmekte Moğol... Say ki kalıcı değil gidici...
• [-e, -i, -e, -e, -i]   Birden bastırmak
  • Hava gide gide karardı, sulu mulu kar bindirdi… Ardından bir rüzgâr.