birleme

Dil: Türkçe

• [isim]   Bir etme, tek duruma getirme
  • O, gerek eşyanın ve gerekse nefsinin aslını birlemesi yönüyle nihayet vücut birliğine inanmış bir sufi olarak karşımıza çıkmaktadır.
• [isim]   Tanrı'nın birliğini dile getirme; tevhit