bitirmek

Dil: Türkçe

• [-i]   Bitmesini sağlamak; tamamlamak
  • Bu işi sonuna kadar bitirmek lazım.
• [-i]   sonuçlandırmak
  • Onu en çok bitiren Filistin, Irak cepheleri oldu.
• [-i]   Güçsüz düşürmek, bitkin duruma getirmek, yormak
  • Yetişir koştuğum aşkın peşi sıra / Bitirdi beni bu içki, bu kumar
• [-i]   Onulmaz duruma getirmek, mahvetmek