boklu

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Boku olan
  • Bütün bir ay el kapısında el çocuğunun boklu çamaşırını yıkayarak kazandığı on lirayı asker kardeşine yolluyordu.
• [sıfat, mecaz]   Zorluklarla, kötülüklerle dolu olan
  • Tuttuk birbirimizin elinden, Çatak köyünün yaylalarını aşıverdik! İki el bir baş için değil mi şu boklu dünyada?