boşalıvermek

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz]   Çabucak veya ansızın boşalmak
  • Işıklar bir anda tepeden tırnağa Çukurova’nın üstüne boşalıverdi.
• [nesnesiz, mecaz]   Derdini anlatmak, içini dökmek
  • O benden çok dolmuş anlaşılan, taşıverdi, boşalıverdi.