boşalmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz]   Boş duruma gelmek, içinde veya üzerinde bir şey kalmamak
  • Kovalar dolup dolup boşalıyor, bostan sulanıp yeşeriyor…
• [nesnesiz, mecaz]   Dışarıya akmak, dökülmek
  • Sicim gitgide boşalıyor, gemi hafif yana yatarak pupa gidiyordu.
• [nesnesiz, mecaz]   Bir şey gevşemek, açılmak
  • Herhangi bir sefer dönüşünde şehit yeniçerilerin boşalan yerlerine devşirme oğlanlar getirilmediği takdirde Yeniçeri Ocağı bir anda kendiliğinden kalkardı.
• [nesnesiz, mecaz]   Memuriyet, makam, kadro vb. açık duruma gelmek; inhilal etmek
  • Derdimle öyle dolmuş ki boşalmadan evine gidemeyecek.
• [nesnesiz, mecaz]   boşanmak
• [nesnesiz, mecaz]   Cinsel doyuma ulaşmak
• [nesnesiz, mecaz]   Derdini, sıkıntısını birine anlatarak ferahlamak; deşarj olmak