boşanmak

Dil: Türkçe

• [-den, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, halk ağzında, mecaz]   Karı ve koca mahkeme kararı ile evlilik birliğini bitirmek; ayrılmak
  • Ne oldu da kocasından boşandı, sen anladın mı?
• [-den, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, halk ağzında, mecaz]   Hayvan başlığından, koşum takımından veya bağından kurtulmak; boşalmak
  • Cemşir, zincirinden boşanmış ayı hıncıyla merdiveni bir solukta indi…
• [-den, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, halk ağzında, mecaz]   Kan, su, ter, gözyaşı, yağmur vb. sıvılar aniden ve şiddetle akmaya, dökülmeye başlamak
  • Bir zamandır kendimi tutamıyorum, gözyaşlarım birden boşanıyor.
• [-den, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, halk ağzında, mecaz]   Baskı altında gergin duran bir şey birden ve hızla kurtulmak
  • Vecihe, fazla kurulmuş bir zemberek şiddetiyle boşandı.
• [-den, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, halk ağzında, mecaz]   Kapalı bir yerde bulunan insanlar birden dışarı çıkmak
  • Yoksa tımarhane mi boşanmıştı?
• [-den, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, halk ağzında, mecaz]   Kıyafet, ruh hâli vb. şeylerden kurtulmak
  • Sabırsız ellerle acele acele üst başından boşandı ve çıplak olarak denize atladı.
• [-den, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, halk ağzında, mecaz]   Bir süre kendini tuttuktan sonra aniden ağlamaya başlamak
  • Kimseciklerin olmadığını anlayınca bir boşandı, bir boşandı ... Çoktandır, belki yirmi yıldır böyle ağlamamıştı.