boşuna

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   İşe yaramayan
  • Ve artık bütün iyi dilekler boşunaydı; bu trenin yolcuları gülmeyi de bahtlarını da topyekûn kaybetmişlerdi.
• [sıfat, zarf]   Bir kazanç elde edemeden, yararsız bir biçimde; boş yere, kuru kuruya, nedensiz yere, yararsız yere, faydasız yere, sebepsiz yere, gereksiz, boşu boşuna, beyhude, beyhude yere, nafile, tevekkeli
  • Sağdan soldan rica etmişler, taşeronlar aramışlardı boşuna.