boynuz

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, müzik, eskimiş]   Bazı hayvanların başında bulunan, tırnaksı bir maddeden, uzun, kıvrık veya çatallı korunma organı
  • Boynuzlarına vurdu ve gözlerini kurttan ayırmaksızın yavaşça geri geri sürükledi.
• [isim, sıfat, müzik, eskimiş]   Bu organdan yapılmış
  • Boynuz tarak.
• [isim, sıfat, müzik, eskimiş]   Kurşun borudan kol alma işleminde kullanılan demirden yapılmış alet
  • Elektrik hattına bağlı iki boynuz ile çalışan troleybüslerin ikide bir boynuzları çıkar, şoför iner, alışkın hareketlerle boynuzu yerine takar ve yola devam ederdi.
• [isim, sıfat, müzik, eskimiş]   Hacamat yaparken kanı çekmek için kullanılan aletlerden birisi
• [isim, sıfat, müzik, eskimiş]   Üzerine delikler açılmış hayvan boynuzundan yapılan, üflemeli bir tür çalgı
• [isim, sıfat, müzik, eskimiş]   Bazı böceklerde başın ön bölümünde bulunan, eklemlerden oluşmuş hareketli duyu alma organı
• [isim, sıfat, müzik, eskimiş]   Troleybüslerin çalışabilmesi için bir hava hattından elektrik akımı almasını sağlayan, ön kısımda yer alan iki kol