boynuzlu

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, isim, argo]   Boynuzu olan (hayvan)
  • Böyle kocalara her dilde boynuzlu derler.
• [sıfat, mecaz, isim, argo]   Eşi veya sevgilisi tarafından aldatılmış (kimse)
  • Küçük şehirlerde her yere yürüyerek gidilirken 70’lerde İstanbul’da tramvaylar kaldırılmış, yerine halk arasında ‘boynuzlu’ denilen troleybüsler konmuştu.
• [sıfat, mecaz, isim, argo]   troleybüs