bozgun

Dil: Türkçe

• [isim, askerlik, sıfat, sıfat]   Bir toplulukta karşılıklı güvenin bozulması ile beliren karışıklık; bozgunluk
  • Büyük bozgundan sonra Şam istasyonunda bırakmaya mecbur olduğumuz en son vagonun bile içi mecidiye dolu idi.
• [isim, askerlik, sıfat, sıfat]   Yenik düşen ordunun, askerî disiplin ve bağlantı yönünden yaşadığı karışıklık ve perişanlık; yenilgi, hezimet
  • Bozgun ordu.
• [isim, askerlik, sıfat, sıfat]   Savaşta yenilerek karışıklık ve perişanlık içine düşmüş olan
• [isim, askerlik, sıfat, sıfat]   Morali bozulmuş, perişan olmuş