bozulmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Bozma işine konu olmak
  • Pazarlık bozulur, nişan bozulur, makine bozulur, mal bozulur.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Yiyecek kokmak, yenilemeyecek duruma gelmek; ekşimek
  • Et bozulmuş.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Dağılmak, bozguna uğramak
  • Hudutta bozulan ordu iki günden beri Serez'den geçiyordu.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   arızalanmak
  • Her insanın içinde iyi bir yer vardır, bozulmamış bir saflık, her şeye rağmen bir parça masumiyet.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   İyi ve değerli niteliğini yitirmek
  • Karısının bu ikinci ihtarı ile biraz bozulan adam salıncaktan atladı.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Bir şeye kızmak, içerlemek
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Sağlığını yitirip zayıflamak