büğemek

Dil: Türkçe

• [-i, halk ağzında, mecaz]   Önüne bent yaparak suyu toplamak
  • Meydana o kalabalığın toplandığı günden önce nehrin dar boğaza girdiği bir yer vardı, oranın önünü büğemiş.
• [-i, halk ağzında, mecaz]   Önünü kesmek, engel olmaya çalışmak
  • Yürüyüşün önünü büğedi ama kalabalık aldırış etmedi.