buğulanmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz]   Üzerinde buğu oluşmak, buğu ile kaplanmak; puslanmak
  • Cigara dumanı, solukların sıcaklığı ile kahvelerin camları iyice buğulanmıştı.
• [nesnesiz, mecaz]   Göz nemlenmek
  • Tek tük ampullerden dökülen kırık dökük ışık demetleri adamakıllı buğulanmıştı.
• [nesnesiz, mecaz]   Canlılığını yitirmek