bulanık

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, zarf]   Bulanmış olan, duru olmayan
  • Koltuğuna oturdu, Haliç'in bulanık sularına daldı.
• [sıfat, mecaz, zarf]   Kapalı, puslu olan (hava)
  • Bulanık görüntü.
• [sıfat, mecaz, zarf]   Açık seçik görünmeyen, net olmayan
  • Dimdik oturuyor, bulanık ve ıslak gözlerle ona bakıyordu.
• [sıfat, mecaz, zarf]   Donuk, anlamsız, fersiz olan (bakış)
  • İzmir-Bursa yolculuğundan dönüşümde ben böyle bulanık bir politika havası içinde bulmuştum.
• [sıfat, mecaz, zarf]   Niteliği tam anlaşılmayan; bulutlu
  • Bir musluğu açtığınız zaman bile su, evvela bulanık gelir.
• [sıfat, mecaz, zarf]   Bulanmış, duru olmayan bir biçimde